Negat enim summo bono afferre incrementum diem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Quid, cum volumus nomina eorum, qui quid gesserint, nota nobis esse, parentes, patriam, multa praeterea minime necessaria? Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Duo Reges: constructio interrete. Quid ergo?

Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero.
Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.
Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.
Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?
Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est.

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quo modo? Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Immo videri fortasse. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.

Bork: Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?
Bork: Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Et summatim quidem haec erant de corpore animoque dicenda,
quibus quasi informatum est quid hominis natura postulet.

Aut etiam, ut vestitum, sic sententiam habeas aliam
domesticam, aliam forensem, ut in fronte ostentatio sit,
intus veritas occultetur?

Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.

Nam et ille apud Trabeam voluptatem animi nimiam laetitiam dicit eandem, quam ille Caecilianus, qui omnibus laetitiis laetum esse se narrat.

Collatio igitur ista te nihil iuvat.
Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit.
Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost;
Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.